W przypadku ocieplenia ścian wewnętrznych wełną mineralną, całkowity kosztorys docieplenia budynku będzie opiewał na kwotę 125-155 zł/m 2.W tej cenie zostały wliczone materiały, takie jak zaprawa klejąca, wełna mineralna, farba elewacyjna, tynk, siatka zbrojąca, podkład gruntujący, które będą nas kosztować 80–100 zł/m 2 i robocizna mieszcząca się w zakresie cenowym 45 Decyzja o wyborze rodzaju stropu podejmowana jest najczęściej przez projektantów, którzy biorą pod uwagę wiele czynników. Kwestie dotyczące parametrów konstrukcyjnych, akustycznych czy odporności ogniowej są oczywiste i nie podlegają dyskusji, natomiast pozostałe aspekty są nie mniej istotne i mają duży wpływ na podjęcie decyzji dotyczącej stropów. Rozwińmy w takim razie wszystkie aspekty związane z wyborem rodzaju stropu. NOŚNOŚĆ STROPU Projektanci w przypadku budynków mieszkalnych najczęściej przyjmują obciążenia wynoszące kg/m2 obciążenia użytkowego (ciężar użytkowników oraz wyposażenia wnętrza). W przypadku gdy zakładamy większe obciążenia np. ciężkie regały, duże jacuzzi czy też warstwę „zielonego” dachu z roślinnością na stropodachu to warto o tym poinformować projektanta. W przypadku stropów RECTOR jest możliwość projektowania stropów o różnej nośności, więc często inwestorzy proszą o dobór stropu, który będzie w stanie przenieść dużo większe obciążenia. RODZAJ ŚCIAN DZIAŁOWYCH W wielu projektach katalogowych, które trafiają do Biura Projektów RECTOR, ściany działowe na poddaszu zaprojektowane są w lekkiej technologii np.: płyty gipsowo-kartonowe na stelażu stalowym. Takie rozwiązanie jest bardzo lekkie,a stropy, które są w projekcie dopasowane są do niewielkich obciążeń. W trakcie budowy najczęściej technologia wykonania ścian ulega zmianie. Lekkie ściany g-k zastępowane są przez dużo cięższe ściany murowane. W zależności od użytego materiału 1m2 takiej ściany może ważyć od 20 kg (ściany szkieletowe z g-k) do nawet 250 kg/m2 (ściany z cegły pełnej lub silikatów). Zmiana materiału z którego wykonywane będą ściany działowe może spowodować, że na stropie będzie dodatkowo kilka lub kilkanaście ton obciążenia. Jeżeli tylko poinformujemy o tym fakcie projektanta, będzie on mógł odpowiednio zmodyfikować projekt stropu pod kątem większych obciążeń i unikniemy problemów z nadmiernym uginaniem się stropu w trakcie użytkowania. DOWOLNOŚĆ ŚCIAN DZIAŁOWYCH Jeżeli planujemy w przyszłości możliwość zmiany aranżacji wnętrza, przesunięcia ścian działowych,najlepszym rozwiązaniem będzie już na etapie projektu wziąć to pod uwagę. Stropy Rectorwykonywane w budownictwie wielorodzinnym najczęściej ze względów praktycznych dobierane są pod kątem możliwości ustawienia ścian działowych w dowolnej lokalizacji. Użytkownicy mają wtedy swobodę aranżacji wnętrz i nie martwią się o nośność takiego stropu. ROZPIĘTOŚĆ STROPÓW Większość stropów prefabrykowanych najczęściej jest oferowanych w długości do 6 m. Taka rozpiętość jest wystarczająca aczkolwiek projektanci coraz chętniej projektują wnętrze otwarte w których liczba ścian konstrukcyjnych jest ograniczona do minimum. Większe rozpiętości stropów możliwe są do uzyskania głównie dzięki technologii sprężania betonu. W przypadku stropów Rector w których zastosowanie znalazła belka sprężona produkowana do 10 m długości, można wykonywać stropy o większych rozpiętościach i większych nośnościach w porównaniu do tradycyjnych rozwiązań. SPOSÓB WYKOŃCZENIA STROPU Warto na etapie budowy zastanowić się również nad tym w jaki sposób chcemy wykończyć powierzchnię stropu. Jeżeli zamierzamy stosować tradycyjne tynki to dedykowany do tego rozwiązania jest system Rectobeton, który idealnie nadaje się do tynkowania zarówno tynkiem cementowo-wapiennym jak i gipsowym. Jeżeli planujemy zastosować sufity podwieszane, wtedy warto wybrać system Rectolight, który za sprawą nietypowej geometrii pozwala dodatkowo na ukrycie instalacji w grubości stropu. BRAK SPĘKAŃ Większość inwestycji prywatnych oraz deweloperskich opiera się na tynkach gipsowych, więc wybierane są takie rozwiązania stropowe, które nie pękają i nie „klawiszują”. Ponad 60% realizacji stropów Rector znajduje zastosowanie w budownictwie mieszkaniowym właśnie ze względu na wysoką jakość i brak spękań. Wynika to z dużej sztywności belki sprężonej, która ogranicza uginanie się stropu do minimum. Dodatkowo siatka stalowa w nadbetonie sprawia, że punktowe obciążenia przenoszone są na większa powierzchnię stropu przez co nie ma możliwości ugięcia pojedynczego strop ugina się równomiernie i nie powodując spękań tynków. AKUSTYKA Komfort użytkowników w dużej mierze uzależniony jest od właściwości akustycznej stropów. Szczególnie istotne jest to w przypadku budynków wielolokalowych gdzie strop jest jednocześnie elementem oddzielającym poszczególne mieszkania. Dobrze dobrany strop powinien posiadać odpowiednie parametry pochłaniania dźwięków zarówno tych uderzeniowych jak i powietrznych. Odpowiednia masa stropu jest w stanie pochłonąć dźwięki powietrzne (np.: rozmowa, muzyka) natomiast podłoga pływająca układana na stropie ogranicza przenoszenie dźwięków uderzeniowych (np.: stukanie, bieganie). Stropy Rector zostały przebadane pod kątem akustycznym i na etapie projektowania poszczególne elementy takie jak wysokość pustaka i grubość nadbetonu dobierane są tak, aby strop uzyskał odpowiednią masę niezbędną do spełnienia norm dotyczących pochłaniania hałasu. CZAS WYKONANIA Najbardziej pracochłonne w montażu są stropy żelbetowe (2,7 r-g/m2). Stropy gęstożebrowe typuRECTOBETON montuje się z prędkością ok 1,35r-g/m2. Stropy typu filigran, z płyt kanałowych orazsystem Rectolight montuje się poniżej 0,9r-g/m2. Prefabrykowane elementy stropowe pozwalają naznacznie szybszy montaż przez co proces budowy jest dużo szybszy. Stosowanie prefabrykowanych nadproży, podciągów oraz betonowych kształtek wieńcowych dodatkowo skraca proces budowy i eliminuje potrzebę używania pracochłonnych szalunków do minimum. DOSTĘPNOŚĆ W przypadku stropów prefabrykowanych warto sprawdzić jaki jest czas oczekiwania na materiał. Systemy Rector składają się z prefabrykatów drobnowymiarowych, które produkowane są w dużych ilościach i dostępne są najczęściej „od ręki”. W przypadku prefabrykatów wielkogabarytowych (płyty, panele) w okresie wzmożonych zamówień czas oczekiwania może wynosić nawet kilka miesięcy. WYKONAWCA W zależności od regionu, preferencje dotyczące rodzaju stropu są inne. Jeżeli dysponujemy ekipą, która wykonuje stropy żelbetowe i posiada odpowiednie szalunki to takie rozwiązania są uzasadnione ekonomicznie. Ze względu na dużą pracochłonność wykonania stropów żelbetowych coraz trudniej jest znaleźć odpowiednią ekipę. Są regiony gdzie prefabrykacja jest na tyle popularna, że stropy żelbetowe powszechnie zamieniane są w miarę możliwości na stropy prefabrykowane, których montaż nie sprawi problemu nawet mało doświadczonej ekipie. SPOSÓB MONTAŻU Można podzielić sposób montażu na ręczny i przy użyciu montaż jest możliwy przy układaniu stropów żelbetowych oraz gęstożebrowych np.: Systemy Stropowe Rector. Waga pustaków (12-20 kg/szt.) oraz belek (15-20 kg/mb) umożliwia szybki i ręczny montaż. Transport materiałów odbywa się najczęściej kilka dni przed montażem. W przypadku prefabrykatów wielkogabarytowych (płyty, panele) niezbędne jest użycie HDS (ograniczony udźwig i zasięg) lub dźwigu, ponieważ poszczególne elementy ważąod kilkuset kilogramów do nawet kilku ton. Na małych budowach gdzie nie ma ciężkiego sprzętu, trzeba najczęściej wynająć dźwig na czas dostawy i ze względów ekonomicznych od razu montować prefabrykaty. CENA Na całościowy koszt wykonania stropu wpływ mają nie tylko ceny prefabrykatów, stali, drewna, ale również czas potrzebny do ich montażu. Biorąc pod uwagę te wszystkie elementy okazuje się, że prefabrykowane stropy są konkurencyjne cenowo do stropów żelbetowych i przy tym dużo szybsze w montażu. Analizując udział stropów prefabrykowanych w rynku zauważamy, że z roku na rok ich zwiększa się liczba wykonywanych stropów wykorzystujących technologię prefabrykacji. PODATNOŚĆ NA WAHANIA CEN MATERIAŁÓW Duża zmienność cen materiałów budowlanych w ostatnich latach powoduje, że stropy o największym zapotrzebowaniu na beton i stal (żelbetony (15-25 kg/m2), filigran (10-15 kg/m2) mogą się okazać rozwiązaniami bardzo drogimi w realizacji. Jeżeli wykonawca lub inwestor nie posiadają systemowych szalunków trzeba dodatkowo liczyć się z zakupem desek lub dzierżawą szalunków co w przypadku stropów żelbetowych może mocno podwyższyć koszty wykonawstwa. Stropy prefabrykowane nie wymagają szalowania a zużycie betonu i stali ograniczone jest do minimum. Stropy Rector wymagadozbrojenia na poziomie ok. 3-4 kg/m2 a zużycie betonu zaczyna się już od ok. 50 l/2. Duża jest również różnica w zapotrzebowaniu na podpory montażowe. Stropy żelbetowe wymagają nawet 2-3 krotnie większej liczby podpór montażowych co wynika z konieczności przeniesienia całego ciężaru stropu aż do momentu kiedy strop osiągnie pełna wytrzymałość (28 dni). Sztywne belki sprężone część obciążeń przekazują bezpo średnio na ściany konstrukcyjne, więc w trakcie montażu wystarczy jedna podpora (do 5 m rozpiętości stropu) lub 2 podpory jeżeli ta rozpiętość jest większa. PODSUMOWANIE Poza wysoką jakością, łatwym i prostym montażem stropy muszą posiadać wysokie parametry akustyczne oraz odpowiednią odporność ogniową. Systemy stropowe RECTOR spełniają powyższewymagania. Rosnąca liczba realizacji zarówno budynków jedno jak i wielorodzinnych potwierdza ugruntowaną pozycję firmy RECTOR jako lidera systemów stropowych sprężonych gęstożebrowych. Biorąc pod uwagę rosnące koszty związane ze stropami żelbetowymi, coraz częściej zapada decyzja o zamianie technologii stropowej np. na system RECTOR , który jest mniej podatny na zmiany cen stali.

Kto odpowiada za zawory przy wodomierzach mieszkaniowych, które odcinają wodę do mieszkania w budynku wielorodzinnym? Wiemy, że miejscem rozgraniczającym część wspólną instalacji wodociągowej od części mieszkaniowej są właśnie te zawory. Natomiast nie jest dla nas jasne, kto powinien ponosić odpowiedzialność za szkody w przypadku awarii tych zaworów i kto jest zobowiązany

04-09-2014 12:50W dobrze ocieplonym domu mieszkańcy mają komfortowe warunki termiczne: zimą jest w nim ciepło, a w czasie letnich upałów - chłodno. Prawidłowo ułożony system ociepleń (przez specjalistów nazywany ETICS) ma też kluczowe znaczenie dla trwałości i wyglądu elewacji. I wreszcie - dobrze wykonane ocieplenie skutecznie chroni dom przed ucieczką ciepła, dzięki czemu można zmniejszyć koszty ogrzewania i 2017 i 2021 roku wprowadzone zostaną zmiany w przepisach dotyczące ocieplenia ścian nowo budowanych budynkówFot. Kronopol1 z 6W 2017 i 2021 roku wprowadzone zostaną zmiany w przepisach dotyczące ocieplenia ścian nowo budowanych budynkówFot. KronopolTermoizolacja ściany jako sposób na zaoszczędzenie energii - ta funkcja systemów ociepleń staje się obecnie coraz ważniejsza. A to dlatego, że od 1 stycznia 2014 roku obowiązują nowe warunki techniczne, które zwiększają wymagania dotyczące izolacyjności termicznej ścian budynków oddawanych do użytkowania (rozporządzeniem ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej z 5 lipca 2013 r., zmieniającym rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie). W zmienionych przepisach pojawiły się nowe, bardziej rygorystyczne wymogi w zakresie energooszczędności budynków. Załącznik nr 2 do rozporządzenia stopniowo, w kilkuletnich odstępach, wprowadza nowe, niższe wartości współczynnika przenikania ciepła U dla ścian, dachów, stropów i stropodachów dla wszystkich rodzajów budynków - to istotne przy stosowaniu systemów to jest ETICS? To najpopularniejszy obecnie sposób ocieplenia i wykończenia ścian domu. Skrót ETICS pochodzi od angielskiej nazwy External Thermal Insulation Composite System. Metoda ta znana jest u nas również jako lekka mokra lub BSO (bezspoinowy system ociepleń), a polega na tym, że płyty ocieplenia (styropian lub wełnę mineralną) przykleja się do ściany (czasem także mocuje mechanicznie), po czym wykonuje się na nich warstwę zbrojącą (z siatki zatopionej w zaprawie) i układa tynk (schemat). Bardzo ważne jest, by stosować materiały systemowe, a nie przypadkowo dobrane zaprawy, kleje i tynk. Tylko kompletność systemu jest bowiem warunkiem trwałości ocieplenia i elewacji. Czy trzeba bać się zmian przepisów? Zaostrzenie przepisów zostało wprowadzone, by podnieść efektywność energetyczną budynków oraz przyczynić się do ograniczenia emisji dwutlenku węgla do atmosfery. Należy je więc postrzegać jako zmianę na dobre. Wśród części użytkowników systemów ETICS (projektantów, wykonawców i inwestorów) pojawiły się jednak obawy - jak nowe wymagania techniczne dla ścian wpłyną na powszechnie stosowane systemy ociepleń, a konkretnie - co spowoduje konieczność zwiększenia grubości płyt termoizolacyjnych? Czy grubsza warstwa ocieplenia nie będzie za ciężka? Jak z grubszymi płytami poradzą sobie łączniki mechaniczne i warstwa kleju - czy "udźwigną" ich nowy, większy ciężar? I wreszcie - co będzie z oknami? Czy - ze względu na zmianę grubości ościeży - nie okażą się osadzone w ścianie za głęboko, co będzie skutkować koniecznością zwiększania powierzchni przeszkleń, żeby zachować wystarczającą ilość światła dziennego docierającego do wnętrz? Czy zmiany przepisów (już wprowadzona oraz zaplanowane na 2017 i 2021 r.) wpłyną w istotny sposób na budowę systemów ociepleniowych? Sprawdźmy to na konkretnych przykładach ściany ocieplonej styropianem i grubsze ocieplenie oznacza problem z pleśnią? Wśród sceptyków niezadowolonych z nowych przepisów pojawia się też pogląd, że podniesienie izolacyjności termicznej ścian (potocznie utożsamiane ze znacznym wzrostem grubości płyt termoizolacyjnych stosowanych w ETICS) spowoduje wzrost szczelności budynków, przyczyniając się tym samym do rozwoju pleśni na ścianach wewnętrznych. Taki tok rozumowania jest jak najbardziej mylny. Tego typu skażeniem mikrobiologicznym zagrożone są bowiem miejsca, gdzie zbyt niska temperatura na powierzchni ściany wewnętrznej styka się z wysoką wilgotnością względną powietrza wewnątrz pomieszczenia. Takiego scenariusza nie należy się więc obawiać, jeśli ściany budynku są dobrze ocieplone, a wewnątrz sprawnie i efektywnie funkcjonuje wentylacja. Jak pokazuje praktyka, problemy z tzw. przemarzaniem ścian i pojawianiem się na nich grzyba występuje przede wszystkim w budynkach nieocieplonych lub niewystarczająco ocieplonych oraz w pomieszczeniach niedogrzanych oraz takich, gdzie zakłócona została sprawna wymiana powietrza. Dlatego tak ważne jest, by po dociepleniu domu upewnić się, że wentylacja działa tak, jak musi być grubość ocieplenia w ścianie ocieplonej styropianem Obliczenia wymaganej grubości styropianu wykonano dla ściany wymurowanej z bloczków silikatowych drążonych. Okazuje się, że przy zastosowaniu najlepszego obecnie pod względem izolacyjności styropianu, grubość termoizolacji wyniesie docelowo (czyli w 2021 r.) zaledwie 14 cm - nie odbiega to więc od obecnych standardów. Wielu inwestorów już przed zaostrzeniem przepisów decydowało się nawet na grubszą warstwę izolacji, by obniżyć przyszłe koszty eksploatacji Wiele zależy tu od rodzaju styropianu - na rynku są bowiem wyroby o różnych parametrach. Gdybyśmy do ocieplenia omawianej ściany wybrali "najzimniejszy" styropian, osiągnęłaby ona taką samą izolacyjność cieplną dopiero przy 21 cm grubości ocieplenia. Nie istnieje przepis, który jasno określa, jaki styropian ma być stosowany w systemach ETICS. Instytut Techniki Budowlanej w jednym ze swych dokumentów definiuje wymagania dotyczące wytrzymałości styropianu na rozciąganie (TR 100 lub TR 80) i na zginanie, minimalne wymagania geometryczne, klasę stabilności wymiarowej oraz reakcji na ogień. Nie podaje jednak, jakie mają być parametry termoizolacyjne płyt. W efekcie w systemach stosowane są styropiany o bardzo zróżnicowanym współczynniku przewodzenia ciepła x - od 0,031 W/(mK) dla najlepszych pod tym względem styropianów grafitowych, do nawet 0,045. Te ostatnie produkty często nie spełniają innych wymienionych wyżej minimów zdefiniowanych przez Instytut Techniki Budowlanej, jednak ze względu na niską cenę są często używane, choć z reguły przez nieświadomych Gdy wspominamy o łącznikach, warto zwrócić uwagę na ich jakość i sposób mocowania. Bardzo istotnym zagadnieniem staje się używanie łączników o dobrych parametrach izolacyjnych - jeśli bowiem stosowane będą łączniki o punktowym współczynniku przenikania ciepła wyższym niż 0,002 W/m należy je uwzględniać w obliczeniach jako punktowe mostki termiczne. Dobrym rozwiązaniem są "termodyble" (zdjęcie) czyli łączniki zagłębione w ociepleniu i zabezpieczone dodatkowo deklem o grubości około 2 musi być grubość ocieplenia w ścianie ocieplonej wełną mineralną Podobnie jak dla styropianu, Instytut Techniki Budowlanej wydał także dokument definiujący wymagania dla wełny mineralnej. Zgodnie z nim, w systemach ociepleniowych mogą więc być używane dwa rodzaje produktów: płyty lamelowe o wytrzymałości na rozciąganie nie mniejszej niż 80 kPa oraz płyty fasadowe o zaburzonym układzie włókien, o wytrzymałości na rozciąganie nie mniejszej niż 7,5 kPa i zdefiniowanej klasie reakcji na ogień. Z asortymentu dostępnego na rynku chodzi więc o produkty o deklarowanym współczynniku przewodzenia ciepła x od 0,036 do 0,042 W/(mK); zatem i tu grubość ocieplenia będzie zależeć o parametrów zastosowanego wyrobu, choć różnice będą mniejsze niż przy styropianie. Dla omawianej ściany, ocieplonej systemem opartym na wełnie mineralnej o najniższym współczynniku przewodzenia ciepła, grubość warstwy izolacji wyniesie 17 cm (lub - dla wełny o współczynniku x = 0,042 - 19 cm). Podobnie jak przy styropianie, są to grubości, które na wielu budowach były stosowane przed wejściem w życie rozporządzenia i nie stanowiły żadnego problemu z wykonawczego czy eksploatacyjnego Stosując do ocieplania wełnę o zaburzonym układzie włókien, ze względu na jej niską wytrzymałość na rozciąganie oraz wysoką gęstość, płyty termoizolacyjne bezwzględnie należy mocować łącznikami mechanicznymi. W przypadku wełny lamelowej nie ma takiego obowiązku, jednak z uwagi na dość wysoką gęstość zaleca się - choć ostateczna decyzja zależy od projektanta - oprócz całopowierzchniowego klejenia płyty o grubości przekraczającej 15 cm, dodatkowo kołkować ją łącznikami z trzpieniem będzie się zmieniał sposób ocieplania ścian w kolejnych latach Wśród dostępnych na rynku płyt termoizolacyjnych, zarówno z wełny mineralnej jak i styropianu, od kilku lat zauważalny jest trend wprowadzania na rynek nowych produktów o coraz niższym współczynniku przewodzenia ciepła. Należy się zatem spodziewać, że jeszcze przed 1 stycznia 2021 r. pojawią się w obrocie produkty o jeszcze lepszej izolacyjności, niż te przedstawione powyżej. Już teraz można znaleźć u niektórych producentów aprobaty techniczne na systemy ETICS z wykorzystaniem płyt o deklarowanym współczynniku przewodzenia ciepła 0,022 W/(mK), co pozwala na ograniczenie grubości termoizolacji w przypadku rozpatrywanych wyżej ścian zaledwie do 10 cm! Jednocześnie naturalnym procesem będzie znikanie z rynku produktów o niskiej jakości i zbyt wysokich współczynnikach przewodzenia, które już od jakiegoś czasu są odrzucane przez świadomych inwestorów. Czy należy się więc obawiać jakiegoś lawinowego wzrostu grubości termoizolacji stosowanych na budynkach? Oczywiście nie, pod warunkiem wyboru dobrych jakościowo produktów: systemów ociepleń posiadających aprobaty techniczne, uwzględniających zastosowanie płyt termoizolacyjnych o dobrych parametrach. Inwestując w takie rozwiązanie, inwestor zyskuje wieloletnie bezpieczeństwo użytkowania ocieplenia, wysoką estetykę, a przede wszystkim oszczędności w zużyciu się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

Strop to element konstrukcyjny, który zwykle musi służyć tyle samo czasu co cały budynek. Ponadto od stropu oczekuje się odpowiedniej wytrzymałości, ponieważ oprócz oczywistej funkcji podziału budynku na kondygnacje, ma też przenosić obciążenia (zarówno własne, jak i użytkowe). Jedną z możliwości na wykonanie solidnego stropu są gotowe płyty stropowe.

Ogrzewanie podłogowe w mieszkaniu w bloku Orzewanie podłogowe dawno już przestało być symbolem luksusu w domach jednorodzinnych. Brak zawieszonych na ścianach grzejników stał się standardem w nowoczesnym budownictwie jednorodzinnym. Instalacja ogrzewania podłogowego jest jednak możliwa również w bloku, czy domu wielorodzinnym. Odpada więc mit, jakoby ogrzewanie podłogowe można było zamontować wyłącznie w domu jednorodzinnym. Ten typ ogrzewania jest możliwy również w bloku, jednak poza kosztami inwestycji należy się liczyć z pewnymi formalnościami. Zanim poczujemy w bloku ciepło pod stopami Przed rozpoczęciem załatwiania jakichkolwiek formalności związanych z ogrzewaniem podłogowym w bloku dobrze jest na początek przeanalizować stan budynku, o którym mówimy. Jeśli blok nie został wyremontowany pod kątem poprawy termoizolacji ścian, a okna nadal pozostają nieszczelne, ogrzewanie podłogowe nie zapewni w mieszkaniu odpowiedniego komfortu cieplnego, a na pewno będzie generować koszty. Ogrzewanie podłogowe: wodne lub elektryczne Komfort chodzenia boso po ciepłej podłodze można uzyskać w bloku instalując ogrzewanie podłogowe wodne albo elektryczne. Powierzchniowe ogrzewanie podłogowe jest ogrzewaniem niskotemperaturowym. Trudno wyobrazić sobie wodę przepływającą w systemie rur w podłodze o temperaturze odpowiedniej dla grzejników ściennych, czyli powiedzmy 60°C. W zupełności wystarczy, jeśli temperatura podłogi w łazience osiągnie 34°C, a w salonie, kuchni, czy pokoju dziecinnym 26-29°C. Nawiasem mówiąc, ciepło promieniujące z podłogi bardzo blisko głowy w sypialni może nie być zbyt przyjemne i w tym pomieszczeniu można pomyśleć o innej formie ogrzewania. Ogrzewanie podłogowe wodne posiada dosyć dużą bezwładność, to znaczy ma długi czas nagrzewania i również długo oddaje ciepło do otoczenia. Zastosowanie nowoczesnych folii grzewczych, które emitują promieniowanie podczerwone ogrzewające bezpośrednio osoby i przedmioty w pomieszczeniu, a nie powietrze, działa prawie natychmiast po włączeniu. Formalności urzędowe przy instalacji ogrzewania podłogowego Jak wynika z interpretacji przepisów przez sądy, instalacja centralnego ogrzewania w bloku jest traktowana jako wspólna część tego budynku. To oznacza, że jakakolwiek zmiana dokonywana w tej instalacji wymaga uzyskania zgody zarządu spółdzielni lub wspólnoty mieszkaniowej przy braku sprzeciwu któregokolwiek członka spółdzielni lub wspólnoty. Wszyscy współmieszkańcy bloku powinni więc zaakceptować plany remontowe jednego ze swoich sąsiadów. Jeśli blok, czy budynek wielorodzinny posiada własny odrębny ciepłomierz i jest rozliczany indywidualnie ze zużycia ciepła, administracja nie utrudnia modernizacji ogrzewania w poszczególnych lokalach i zgoda na ogrzewanie podłogowe jest wydawana. W przypadku, gdy opłaty za ogrzewanie są naliczane ryczałtowo, wyliczenie jednostkowego zużycia energii cieplnej jest niemożliwe i pozostali lokatorzy mogą się sprzeciwiać indywidualnym zmianom. Na ogrzewanie podłogowe można położyć także drewnianą podłogę Kwestie techiczne: czy ogrzewanie podłogowe jest możliwe w montażu? Inną konieczną sprawą do załatwienia przed staraniem się o zgodę na montaż ogrzewania podłogowego w bloku jest ustalenie kwestii technicznych. Szczególnie w budynkach starszych zachodzi konieczność oceny wytrzymałości stropów. Każdy system ogrzewania podłogowego wymaga zastosowania odpowiedniej izolacji termicznej pod systemem rur albo pod folią grzewczą; ostatecznie chodzi nam o ogrzewania przestrzeni nad podłogą własnego mieszkania, a nie sufitu u sąsiadów z niższego piętra. Poza grubością i masą warstwy izolacyjnej jeszcze większe znaczenie dla wytrzymałości stropu ma wylewka. Ogrzewanie podłogowe może być powiązane z różnego rodzaju wykładzinami podłogowymi. W tym momencie możemy odrzucić kolejny mit, że na ogrzewanie podłogowe można kłaść tylko płytki ceramiczne. W rzeczywistości ten typ ogrzewania może być powiązany nawet z posadzką z żywicy epoksydowej, co daje dodatkowe możliwości urządzania wnętrza. Jaka podłoga na ogrzewanie podłogowe? Płytki ceramiczne sprawdzają się doskonale w kuchni, łazience albo na korytarzu, ale nie ma potrzeby, aby wykładać nimi podłogę w salonie albo pokoju dla dzieci. Znacznie efektowniej i przytulniej na ogrzewanej podłodze będzie wyglądało drewno, panele albo nawet żywica epoksydowa. Żadna wykładzina podłogowa (z żywicą epoksydową włącznie) nie może być układana bezpośrednio na elementach grzewczych. Z tego względu warstwa zabudowy tych elementów będzie stanowiła znaczące dodatkowe obciążenie stropu. Ta warstwa powiększona o grubość wylewki nie pozostanie też bez wpływu na wysokość mieszkania. W przypadku niskich mieszkań w bloku korzystny będzie wybór folii grzewczej, która odznacza się minimalną grubością. Ogrzewanie podłogowe w całym mieszkaniu, czy tylko w części? Jeżeli formalności zostały załatwione i zgoda na instalację ogrzewania podłogowego w mieszkaniu w bloku wydana, można wyjaśnić sobie kolejny mit o tym, że na ogrzewanej podłodze nie mogą stać duże meble. Z pewnością nie montuje się elementów grzewczych pod ciągiem szaf, wanną, czy kabiną prysznicową. Nie ma natomiast przeszkód, aby wybrać meble na nóżkach, które pozwolą na swobodną cyrkulację ogrzanego powietrza. Do izolacji poddasza nieużytkowego polecana jest skalna wełna ROCKWOOL. To produkt wytwarzany w przeważającej mierze z materiału skalnego (bazalt, gabro, kamień wapienny, koks), połączonego środkami wiążącymi, z dodatkiem impregnatów. Dlatego też skalna wełna jest hydrofobowa, czyli nie chłonie wilgoci z powietrza i ma znikomą zamówrozmowę 717 825 080 8:00 - 20:00 Porady budowlane Grubości styropianu, czyli jak ocieplić budynek? Horyzont 12 sierpień 2019 Przy budowie domu bardzo ważne jest ocieplenie konstrukcji całego budynku. Styropian ma za zadanie zapewnić izolację cieplną zarówno ścian, jak i podłóg. Do różnego typu elewacji przeznaczone są również rozmaite grubości styropianu. Jakie można wyróżnić styropiany, czym się od siebie różnią oraz jakie są ich grubości i zastosowanie? Dowiesz się z poniższego artykułu!Jakie można wyróżnić grubości styropianów?Na rynku jest sporo różnych grubości styropianu elewacyjnego. Warto pamiętać jednak o tym, aby przed podjęciem decyzji o zakupie styropianu określić materiał, z jakiego będzie zbudowany dom. W różnych miejscach konstrukcja może bowiem wymagać również… różnego ocieplenia. Zatem grubości styropianu mogą się wówczas znacznie od siebie różnić. Jakie grubości płyt styropianowych można wyróżnić i do jakich elementów szkieletu budynku pasują najbardziej? 5 cm – do stropu,8 cm – 10 cm / 12 cm – do fundamentów i piwnic10 cm – 14 cm / 15 cm – do ścian zewnętrznych,12 cm – 14 cm / 15 cm – do podłóg,15 cm – 20 cm / 25 cm – do dachu skośnego,25 cm – 30 cm – do dachu płaskiego,20 cm – 25 cm – do stropodachów. Najczęściej stosowana grubość styropianuStyropiany są najbardziej powszechnymi materiałami elewacyjnymi. Najkorzystniejszą opcją przy ocieplaniu budynków za ich pomocą zawsze są płyty eps, czyli podstawowa izolacja ścian zewnętrznych i wewnętrznych. Najczęściej wybieraną grubością są styropiany 040 (15 cm). Istnieje również twardsza wersja 070, jednak stosowana jest głównie do wysokich konstrukcji i tam, gdzie ścian jest naprawdę dużo oraz mają dużą powierzchnię. Płyty eps mogą być zarówno białe, jak i grafitowe. Grafitowe wyróżniają się lepszym współczynnikiem przenikania ciepła – właśnie dlatego wykorzystywane są do energooszczędnego budownictwa. Poza tym, styropian grafitowy świetnie chroni przed ewentualnymi zmianami atmosferycznymi oraz… słońcem!A jak to jest ze styropianem w podłodze i na poddaszu?Najważniejsze, by do ocieplenia podłogi używać możliwie grubych i wytrzymałych na ewentualne przeciążenia bądź zmiany styropianów. Podłoga ocieplana styropianem powinna więc być zarówno wytrzymała, jak i doskonale przewodząca ciepło. W podłodze garażowej styropian musi z kolei być w stanie udźwignąć ciężar parkującego w nim auta. Oczywiście, optymalna grubość styropianu tego rodzaju powinna wynosić standardowo między 12 a 15 cm – z naciskiem na te chodzi o ocieplanie poddasza, termoizolacja tam jest niezwykle ważna. Niestety, ale właśnie na poddaszu najczęściej ciepło ucieka. Do samego stropu nada się grubość 5 cm, jaką z powodzeniem możesz wyłożyć też dwuwarstwowo, na zakładkę. Między panelami a izolacją ze styropianu należy zostawić ok. 3 cm wolnej przestrzeni. Decydując się na styropian eps 038 bądź styrodur, nie będzie problemu z położeniem na nie gładzi cementowej. Między legarami warto będzie zastosować granulaty ze styropianu – pozwolą one na wyeliminowanie skrzypienia. Oczywiście, ocieplać poddasze należy tylko wtedy, gdy chcesz tam zrobić np. sypialnię. Jeżeli przechowujesz na nim wyłącznie domowe sprzęty lub masz prowizoryczną suszarnię, izolacja cieplna nie będzie konieczna i stanie się tylko… zbędnym izolacja dachu jest konieczna?Tak, jest to podstawa w budowie domu. Oczywiście, ważna będzie grubość styropianu, jaką dach będzie ocieplony. Izolacja powinna zostać wykonana ze styropianu eps, styroduru bądź sfrezowanego na zakładkę – muszą być w stanie udźwignąć konstrukcję dachu i dobrze przewodzić ciepło, a także chronić przed wilgocią. Ważne, by wykonać izolację między krokwiami – przy dachu dwuspadowym ważne będzie izolowanie również nad krokwiami. Styropian służący do ocieplenia dachu powinien być gruby minimum na 15 cm (dach ze skosami) lub 25 cm (dach płaski). Izolację dachu wykonuje się, kiedy jest już gotowe pokrycie dachu. Każdy mostek termiczny oczywiście trzeba będzie wyeliminować – możesz tego dokonać np. poprzez przesunięcie wobec siebie dwóch warstw budynku z zewnątrzOstateczna grubość styropianu do fundamentów zależna jest od konstrukcji całego budynku. Oczywiście, z zewnątrz należy ocieplać go styropianami grubszymi – jednak mogą się one od siebie różnić w zależności od konkretnego miejsca budynku. Możesz np. ocieplić szkielet wieloma różnymi grubościami pamiętając jednak o tym, że najlepsze do ścian zewnętrznych są zawsze styropiany wodoodporne – dodatkowo, są one również nieco tańsze niż np. styrodur (xps). Dla polskich warunków budowlanych optymalną grubością będzie między 10 a 15 cm. Warto pamiętać, że frezowane płyty to bardzo dobre rozwiązanie, jeżeli chodzi o izolację cieplną zewnętrznej części budynku – zapobiegają one bowiem… mostkom termicznym! Niestety, są one nieco droższe od np. styropianu eps. Ich zamontowanie jest jednak znacznie łatwiejsze i szybsze niż montaż standardowych styropianów. Zatem warto już wcześniej pomyśleć o tym, która opcja będzie dla najbardziej korzystna nie tylko pod względem finansowym, ale i… czasowym! Poradnik WspółpracaO firmieHORYZONT Jana Długosza 19b/18 51-162 Wrocław +48 717 825 080 +48 734 127 455 Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. Powiadomienia
\n\n\ngrubość stropu w budynku wielorodzinnym
Schody wewnętrzne w mieszkaniach w budynku wielorodzinnym oraz w budynku jednorodzinnym, zagrodowym i rekreacji indywidualnej, a także budynku tymczasowym nieprzeznaczonym na cele widowiskowe lub inne zgromadzenia ludzi, mogą nie spełniać wymagań stawianych drogom ewakuacyjnym. § 249. Udostępnij #1 Zakupiłam mieszkanie dwupoziomowe w budynku wielorodzinnym. Aktualny stan to I poziom + antresola (wylany strop betonowy nad częścią I poziomu). Z tego co wiem w warunkach zabudowy była przewidziana możliwość podziału na dwa niezależne mieszkania ( góra i dół osobne lokale). Obecnie chcę dobudować resztę stropu pomiędzy poziomami. Czy potrzebne jest jakieś pozwolenie? Gdzieś należy zgłosić taką przebudowę? Proszę o poradę. Link to postu Udostępnij #2 Wszelkie modernizacje mieszkania wymagają przede wszystkim uzgodnień z zarządcą budynku, jeśli ingerują w jego konstrukcję. Link to postu Udostępnij #3 Poza zgodą właściciela budynku (wspólnota, spółdzielnia?), będzie potrzebny projekt budowlany i pozwolenie na budowę. potem procedura wyodrębnienia lokalu. Edytowano 31 stycznia 2020 przez Elfir (zobacz historię edycji) Link to postu Autor Udostępnij #4 Na dzień dzisiejszy nie ma zarządcy budynku (jeszcze nie oddany do użytkowania), docelowo będzie wspólnota. Zakładam, że z tym nie będzie problemu ponieważ takich lokali jest kilka w budynku i z góry było wiadomo, że takie prace będą wykonywane. Bardziej chodzi mi o aspekt prawny - jeśli prace będzie wykonywał ten sam deweloper i w umowie deweloperskiej są zapisy dotyczące wykonania przez niego tych prac, ale sama przebudowa będzie odbywała się już po formalnych odbiorach budynku czy takie zmany będą wymagały pozwolenia na budowę? Link to postu Udostępnij #5 to raczej problem dewelopera w takim razie, skoro on ma to robić. Bo tobie bez odrębnego projektu i pozwolenia nie wolno. Link to postu Udostępnij #6 37 minut temu, Kate1969 napisał: Na dzień dzisiejszy nie ma zarządcy budynku (jeszcze nie oddany do użytkowania), docelowo będzie wspólnota. Zakładam, że z tym nie będzie problemu ponieważ takich lokali jest kilka w budynku i z góry było wiadomo, że takie prace będą wykonywane. Bardziej chodzi mi o aspekt prawny - jeśli prace będzie wykonywał ten sam deweloper i w umowie deweloperskiej są zapisy dotyczące wykonania przez niego tych prac, ale sama przebudowa będzie odbywała się już po formalnych odbiorach budynku czy takie zmany będą wymagały pozwolenia na budowę? To zależy jak wygląda projekt budynku. Jeśli jest alternatywny i dopuszcza różne warianty wykonania, to możliwe, że procedury da się uniknąć. A jeśli nie jest, to czeka całe postępowanie w celu uzyskania pozwolenia na budowę. Link to postu Autor Udostępnij #7 Oczywiście deweloper nie poinformował przy zakupie mieszkania jak to wygląda od strony formalnej. Dzięki za info, będę drążyć dalej temat u dewelopera i pewnie u prawnika ..... Link to postu Udostępnij #8 14 godzin temu, Kate1969 napisał: Obecnie chcę dobudować resztę stropu pomiędzy poziomami. A jak z osobnymi wejściami na klatkę schodową wspólną?, Czy jak? Czy da się tak podzielic to mieszkanie na dwa???? Edytowano 31 stycznia 2020 przez zenek (zobacz historię edycji) Link to postu Autor Udostępnij #9 Deweloper twierdzi, że w planach przewidziana jest mozliwość wykonania osobnych wejść. Link to postu Udostępnij #10 Może w projekcie budowlanym tego bloku jest alternatywa dla stworzenia dwóch odrębnych mieszkań (na wypadek, gdyby był problem ze sprzedażą mieszkania dwukondygnacyjnego) i da się je zrobić zwykłym wpisem kierbuda do DB + poprawka w projekcie. Może nie za darmo, ale lepiej żeby to robił deweloper w czasie budowy niż potem bawienie się z formalnościami (a przy sprzedaży pierwszego lokalu z automatu powstanie wspólnota mieszkaniowa i wówczas będzie potrzeba zgoda wyrażona uchwałą). Edytowano 31 stycznia 2020 przez Elfir (zobacz historię edycji) 1 Link to postu Autor Udostępnij #11 obawiam się, że to bardziej kwesta przekroczenia tzw. wskaźnika intensywności zabudowy, którego deweloper nie może przekroczyć a dobudowanie reszty stropów właśnie z tym by się wiązało (zwiększenie łącznego metrażu lokali) ale za dodatkowe metry dobudowane już po kontrolach pinb chętnie deweloper przytuli kasę ... Link to postu Udostępnij #12 53 minuty temu, Kate1969 napisał: obawiam się, że to bardziej kwesta przekroczenia tzw. wskaźnika intensywności zabudowy, którego deweloper nie może przekroczyć a dobudowanie reszty stropów właśnie z tym by się wiązało (zwiększenie łącznego metrażu lokali) ale za dodatkowe metry dobudowane już po kontrolach pinb chętnie deweloper przytuli kasę ... To możliwe, ale nie wiadomo czy i jak zmienia Twoją sytuację. Link to postu 1 rok temu... Udostępnij #13 Hej, jestem w bardzo podobnej sytuacji - tez mamy taką "dziurę" i chcemy ją zabudować, jednak deweloper nie chce współpracować, a konstruktor współpracujący z naszym architektem nie podjął się projektu. Czy udało się Pani coś zadziałać w tym kierunku? Link to postu Udostępnij #14 Dnia o 23:47, Kate1969 napisał: Zakupiłam mieszkanie dwupoziomowe w budynku wielorodzinnym. Aktualny stan to I poziom + antresola (wylany strop betonowy nad częścią I poziomu). Z tego co wiem w warunkach zabudowy była przewidziana możliwość podziału na dwa niezależne mieszkania ( góra i dół osobne lokale). Obecnie chcę dobudować resztę stropu pomiędzy poziomami. Czy potrzebne jest jakieś pozwolenie? Gdzieś należy zgłosić taką przebudowę? Proszę o poradę. Jak wspomniał Ekspert Cezary - informujesz zarządcę i czeka cię wizytacja. Możliwe, że usłyszysz kategorycznie - NIE. Pod spodem też są mieszkania i obciążanie stropu musi być bardzo przemyślane - o ile możliwe. Jest osobne wejście do lokalu? Pytam, bo ja mieszkam pod numerem xxA a sąsiadka pod xx i ta numeracja wynika z podziału dużego lokalu na 2 - ale w poziomie - lustrzane odbicie przez ścianę szczytową na ostatnim pietrze. Link to postu W budynku wielorodzinnym szkody mogą powstawać w skutek zdarzeń losowych (np. powódź, uderzenie pioruna, gradobicie), z winy osób trzecich, czyli sąsiadów, administracji budynku i nas samych. Od skutków wszystkich tych zdarzeń można chronić się za pomocą polisy mieszkaniowej. Ściany działowe z silikatów Ściany działowe to przegrody wewnętrzne, których podstawowym zadaniem jest funkcjonalne wydzielenie pomieszczeń w obrębie jednego lokalu, np. mieszkania lub biura. Są elementami niekonstrukcyjnymi, a zatem nie przenoszą obciążeń z konstrukcji budynku. Od ścian działowych wymaga się spełnienia wielu kryteriów, a nawet możliwości przejęcia obciążeń, które mogą pojawić się na etapie użytkowania budynku. Spis treściZ czego ściany działowe?Właściwości ścian działowychMasa własna ściany działowejKryterium sztywności a grubość ścian działowychIzolacyjność akustyczna ścian działowychKiedy murować ściany działowe?Oddzielenie ściany działowej od podłożaZamocowanie ściany działowej do elementów budynkuPrawidłowe wymurowanieZbrojenie ścian działowychNadproża w ścianach działowychOddylatowanie od elementów konstrukcji Z czego ściany działowe? Jest wiele materiałów, z których wykonuje się ściany działowe. Tradycyjne, czyli elementy murowe, zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych oraz prefabrykaty o wymiarach większych od elementów murowych. Najczęściej wykorzystuje się jednak różnego rodzaju elementy murowe, których popularność wynika z ich właściwości użytkowych, dostępności, ceny oraz możliwości sprawnego wykonania z nich ścian działowych. Mogą to być: bloczki z autoklawizowanego betonu komórkowego o szerokości 10, 11,5 i 12 cm, pustaki ceramiczne o szerokości 11,5 cm, bloczki silikatowe o szerokości 11,5 oraz 12 cm, pustaki keramzytobetonowe o szerokości 9 i 12 cm. Celowo zostały wymienione elementy o szerokości nie mniejszej niż 9 cm, ponieważ w technologii tradycyjnej murowanej nie powinno się wykonywać zbyt cienkich to z dwóch dokumentów. Po pierwsze z Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, w którym w tabeli znajdującej się w rozdziale 5 „Pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi”, w § 72–75, ujęte są minimalne wysokości pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi. W kontekście budynków mieszkalnych wymaga się, by pokoje miały wysokość minimum 2,5 m, zaś pokoje na poddaszu w obiektach jednorodzinnych i mieszkalnych zagrodowych oraz pomieszczenia w budynkach rekreacji indywidualnej – 2,2 m. W praktyce wykonuje się wyższe pomieszczenia, co wpływa na wysokość ścian działowych, a co za tym idzie – na ich sztywność, związaną z grubością muru. Płyty gk. Jakie są rodzaje płyt gk? Jakie możliwości zastosowania? Drugim dokumentem jest norma PN-EN 1996-1-1, Eurokod 6 („Projektowanie konstrukcji murowych. Część 1-1: Reguły ogólne dla zbrojonych i niezbrojonych konstrukcji murowych”), która będzie przywołana w dalszej części artykułu w odniesieniu do wymaganej sztywności ścian wypełniających oraz związanej z nią odpowiedniej minimalnej grubości ścian wypełniających. Właściwości ścian działowych Mimo iż ściany działowe nie pełnią funkcji konstrukcyjnych, to powinny one mieć niską masę własną, zapewniać odpowiednią sztywność, charakteryzować się dobrą izolacyjnością akustyczną. W szczególnych przypadkach mogą też być wymagane inne właściwości, np. izolacyjność cieplna. Masa własna ściany działowej Ma kluczowy wpływ na możliwość ustawiania jej na stropie w dowolnym miejscu, bez konieczności wykonania w nim wzmocnienia. Jest to istotne na etapie użytkowania budynku, kiedy ściany działowe są często wielokrotnie wyburzane i ponownie wykonywane w nowych miejscach. Norma PN-EN 1991-1-1 zaleca, aby ciężar własny przestawnych ścian działowych był uwzględniany jako obciążenie równomiernie rozłożone qk i dodawany do obciążeń użytkowych stropu. Ściany działowe o większej masie powinny być projektowane z uwzględnieniem ich położenia, kierunku usytuowania oraz rodzaju stropu. Tab. Obciążenie równomiernie rozłożone od ścianek działowych Masa własna ściany działowej[kN/m] Obciążenie równomiernie rozłożone qk[kN/m²] ≤1,0 0,50 0,50 >1,0 oraz ≤2,0 0,80 >2,0 oraz ≤3,0 1,20 >3,0 projekt powinien uwzględniać położenie i kierunek usytuowania ściany Autor: T. Rybarczyk Ściany działowe z elementów ceramicznych Kryterium sztywności a grubość ścian działowych Jest ono powiązane z wysokością pomieszczeń oraz minimalnymi grubościami ścian działowych. Jeśli są one murowane, to ich wymiary powinny być ograniczone do takich, które zapewnią jej odpowiednią sztywność. Według ww. normy PN-EN 1996-1-1 ściany wypełniające muszą spełniać kryteria minimalnej sztywności i sztywności wyraża się smukłością ściany: h/t. Dla ścian wypełniających przyjmuje się warunek smukłości, który nie powinien być większy niż 30 (czyli np. dla ściany o grubości 10 cm wysokość nie powinna być większa niż 30 x 10 = 300 cm). Jest to dodatkowo uzależnione od warunków podparcia ściany. Stateczność ścian działowych uzyskuje się przez ich podparcie na krawędzi dolnej oraz górnej, a także górnej i jednej bocznej lub na wszystkich pozostałych krawędziach (boczne i górna). W załączniku F do normy PN-EN 1996-1-1 podane zostały ograniczenia wymiarów (wysokości i długości) ścian obciążonych prostopadle do swojej powierzchni, w zależności od ich grubości i z uwagi na stany graniczne użytkowalności. Załącznik ten dotyczy jednak ścian o grubości nie mniejszej niż 100 mm. Dla ściany podpartej górą i dołem smukłość nie powinna przekraczać 30 (h/t ≤ 30). Autor: T. Rybarczyk Ściany działowe dopasowane do kąta pochylenia dachu Ściany usztywnione dodatkowo na jednej lub dwóch krawędziach bocznych oraz na dwóch krawędziach bocznych ze swobodną krawędzią górną można realizować o wysokościach większych, przy których h/t ≥ 30. Dopuszczalna wysokość ściany jest wówczas dodatkowo uzależniona od jej długości. Graniczne grubości ścian można odczytać z nomogramów zawartych w ww. normie. Podsumowując, dla pomieszczeń o wysokości 2,5 m (co w świetle wykończonych struktur budynku oznacza 2,62–2,65 m) ściany działowe nie mogą być cieńsze niż 9 cm, by móc skorzystać z wytycznych zawartych w ww. normie. Jeśli nie ma możliwości zapewnienia sztywności ze względu na to, że ściana ma zbyt duże wymiary lub jest ona za cienka, to można stosować usztywnienia w postaci wieńców i słupów żelbetowych, ale takich wzmocnień zazwyczaj się nie wykonuje dla ścian działowych w budynkach mieszkalnych. Ściany działowe powinny mieć zatem określoną grubość w świetle konstrukcji, czyli bez wykończenia. Grubość bloczków lub pustaków jest także istotna dla możliwości normalnego użytkowania ścian, np. wieszania na nich szafek, półek lub innych elementów. Warto zauważyć, że dla inwestorów cieńsze ściany są korzystniejsze, ponieważ nie pomniejszają powierzchni użytkowej mieszkania i są tańsze od grubszych ze względu na niższe zużycie materiałów (licząc w m³). Dlatego niektórzy decydują się na wykonywanie ścian o grubości 6 lub 8 cm. Nie jest to jednak prawidłowe rozwiązanie z powodu znacznej smukłości takich przegród, czyli zbyt dużego stosunku ich wysokości do grubości. Tym samym nie mają one odpowiedniej sztywności (wymaganej przez normę murową z serii norm Eurokod 6), nie dają też za wiele możliwości umieszczenia w nich różnego rodzaju elementów mocujących, a także mają gorszą izolacyjność akustyczną niż grubsze ściany. Izolacyjność akustyczna ścian działowych Ściany działowe w obrębie jednego mieszkania w budynku jedno lub wielorodzinnym wydzielają pomieszczenia pod względem użytkowym, ale ich wpływ na skuteczną ochronę przed hałasem w rozdzielanych pomieszczeniach jest znacznie ograniczony. Wynika to głównie z dużo słabszej izolacyjności akustycznej drzwi wewnętrznych stosowanych w mieszkaniach. W tej sytuacji wraz ze wzrostem parametrów akustycznych samej ściany powinno się również montować drzwi o podwyższonych parametrach akustycznych. Jednocześnie należy tak projektować układy pomieszczeń i wejścia do nich, aby w maksymalnym stopniu ograniczyć przenoszenie dźwięków drogami pośrednimi, np. ciągami komunikacyjnymi w obrębie jednego mieszkania. Jest to trudne, a nawet praktycznie nie do wykonania, gdyż izolacyjność akustyczna ściany działowej w znacznej mierze zależy od tego, czy jest ona pełna, czy z otworem drzwiowym. Wymagania izolacyjności akustycznej przegród w budynkach określone są w normie PN-B-02151-3 („Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem w budynkach. Izolacyjność akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna elementów budowlanych. Wymagania”). W tabeli zestawiono wymagania z powyższej normy dotyczące ścian działowych w budynkach mieszkalnych. Tab. Wymagania izolacyjności akustycznej RA1R dla ścian działowych w budynkach jedno- i wielorodzinnych według PN-B-02151-3 Funkcje pomieszczeń rozdzielonych przegrodą Minimalna wymagana izolacyjnośćakustyczna RA1R [dB] Ściana bez drzwi oddzielająca pokój od pomieszczenia sanitarnego 38 Ściana bez drzwi oddzielająca poszczególne pomieszczeniaw mieszkaniu, z wyjątkiem ścian wymienionych w wierszu wyżej 35 Kiedy murować ściany działowe? Bardzo ważną kwestią, która wpływa na trwałość ścian działowych, jest to, na jakim etapie budowy są one wykonywane. Trzeba pamiętać, że ściany działowe powinny być murowane na rozszalowanych już stropach i belkach, także tych powyżej realizowanych ścian działowych. Wtedy stropy i belki ulegają ugięciu, więc ściany będą już budowane na wstępnie ugiętych elementach budynku. W przeciwnym razie, pod wpływem rozszalowania odkształcenia tych elementów, mogłyby od razu spowodować porysowanie się ścian działowych. Oddzielenie ściany działowej od podłoża Ściany działowe lokuje się na różnych elementach budynku, które podlegają odkształceniom, na płytach fundamentowych (jeśli budynek jest posadowiony na płycie), płytach z chudego betonu pod parterem, stropach i belkach. Ugięcia tych elementów, nawet jeśli są dopuszczalne, to działają destrukcyjnie na ściany działowe, które nie mają takiej odkształcalności – mogą się porysować i popękać. By temu zapobiec, trzeba fizycznie oddzielić ścianę działową od podłoża. Wystarczy pod pierwszą warstwą bloczków murowanej ściany działowej ułożyć folię lub papę. Autor: T. Rybarczyk Przekładka z papy między stropem a ścianą działową Następnie na tej przekładce muruje się pierwszą warstwę elementów murowych, zwykle przy użyciu zaprawy cementowej – nie jest ona tak plastyczna jak cementowo-wapienna, dzięki temu udaje się łatwo ustawić element murowy na grubej warstwie zaprawy, która „nie płynie”. Pierwsza spoina powinna być dosyć gruba, ponieważ trzeba nią wyrównać podłoże, na którym stawia się ścianę działową. W ten sposób odkształcające się podłoże nie powinno ciągnąć za sobą wymurowanej na niej ściany działowej. Zamocowanie ściany działowej do elementów budynku By ściany działowe zachowały stateczność (były stabilne), to oprócz zapewnienia im właściwej grubości powinno się je odpowiednio zamocować do konstrukcyjnych elementów budynku. Zazwyczaj do ścian nośnych lub słupów, czasami też do stropu nad ścianą działową. W przypadku połączenia ze ścianami nośnymi można to zrobić na dwa sposoby. Przy ich murowaniu można zostawić strzępia, czyli miejsca na wmurowanie bloczków ścian działowych, ale od tego się raczej odchodzi, bo nie jest to wygodne pod względem wykonawczym. Poza tym na etapie budowy ściany działowe często wykonuje się w innych miejscach niż są przewidziane w projekcie, np. podczas zmiany układu funkcjonalnego pomieszczeń. Najlepiej i najwygodniej jest zatem łączyć ściany działowe z nośnymi za pomocą specjalnych łączników stalowych (oznaczone są one jako P30 lub LP30). Autor: T. Rybarczyk Łącznik do ściany działowej montowany w trakcie murowania To płaskie blaszki, które można wmurować w spoiny ścian nośnych albo zamocować w trakcie wznoszenia ścian działowych. Wmurowanie łączników w ściany nośne wymaga jednak wiedzy, gdzie ściany działowe będą usytuowane. Można też je zamocować do ścian nośnych na etapie wykonywania działówek. Wówczas blaszkę zagina się pod kątem prostym, przytwierdza za pomocą kołka do ściany nośnej, a następnie umieszcza się w spoinie ściany działowej. Można ją jeszcze przybić gwoździem do elementu murowego ściany działowej. Łączniki powinny być umiejscowione w co trzeciej warstwie bloczków ściany działowej. Oprócz łączników należy również nałożyć zaprawę murarską w spoinie pionowej pomiędzy elementami murowymi ściany działowej a ścianą nośną. Autor: T. Rybarczyk Ściany działowe z silikatów dobudowane do ściany z ceramiki Prawidłowe wymurowanie Każda ściana jest kompozytem, ponieważ wykonuje się ją z elementów murowych powiązanych za pomocą zaprawy (tradycyjnej lub do cienkich spoin bądź w postaci kleju poliuretanowego). Niezależnie od zastosowanych materiałów elementy murowe muszą być ze sobą prawidłowo powiązane, a mianowicie – spoiny pionowe kolejnych warstw w murze muszą się murowe w murach niezbrojonych powinny zachodzić na siebie w poszczególnych warstwach w taki sposób, aby ściana zachowywała się jak jeden element konstrukcyjny. Przemurowanie jest warunkiem koniecznym i uzależnione jest od wysokości elementów murowych: dla elementów do 250 mm zakład powinien wynosić ≥0,4 hu lub 40 mm (decyduje większa wartość); dla elementów powyżej 250 mm zakład powinien osiągać ≥0,2 hu lub 100 mm (decyduje większa wartość). Ponadto należy właściwie rozłożyć zaprawę w spoinach poziomych i pionowych. Jeśli elementy murowe są profilowane na pióra i wpusty, a producent zaleca niewypełnianie zaprawą spoin pionowych, wówczas należy tak postąpić. Jednak zawsze trzeba sprawdzić instrukcje producenta danego systemu, ponieważ istnieją bloczki do ścian działowych profilowane na zamek, które należy murować z wypełnieniem zaprawą murarską spoin pionowych i poziomych. Zbrojenie ścian działowych W przypadku murowania ścian działowych na podatnych na uginanie się podłożach warto wzmocnić mur odpowiednim stosuje się spoiny cienkowarstwowe, należy zazbroić mury za pomocą płaskich kratowniczek metalowych lub zbrojenia siatkowego z rolki (np. Murfor Compact), które da się prawidłowo osadzić w spoinie o niewielkiej grubości. Jeśli mury wykonuje się z użyciem zaprawy tradycyjnej, wówczas można zastosować kratowniczki z prętów o przekroju okrągłym. Zbrojenie umieszcza się w pierwszych pięciu warstwach spoin muru u dołu ściany, a następnie zbroi się spoiny górnych partii muru w spoinach oddalonych od siebie o maksymalnie 40 cm. Nadproża w ścianach działowych W ścianach działowych najczęściej wykonuje się otwory na drzwi, nad którymi muszą być nadproża. Ponieważ ściany te nie są elementami konstrukcyjnymi budynku, to i nadproża nie są obciążone dużymi siłami. Dlatego zazwyczaj są to elementy samonośne, niosące same siebie oraz zbierające obciążenia od ciężaru własnego ściany działowej z równobocznego trójkąta obciążeń, wpisanego w geometrię ściany nad belką nadprożową. To niewielkie obciążenia, więc nadproża zazwyczaj dobiera się ze względu na jego długość, która powinna pasować do szerokości otworu, jaki ma przykryć, oraz do grubości ściany działowej. Ważne jest przy tym, by nadproża miały odpowiednią długość oparcia. Zazwyczaj wynosi ona od 10 do 25 cm i zależy od założeń projektowych oraz producenta nadproży. Można też wykonać nadproża wylewane żelbetowe, zwykle zbrojone czterema prętami, np. ø 10–12 mm, ze strzemionami z prętów ø 6 mm. Czasami wykonawcy robią tylko żelbetowy pas rozciągany ze zbrojeniem 2 x ø 12 nadproża quasi-zespolonego, z nadmurowanyminad nim elementami murowanymi, które trzeba zawsze wymurować z wypełnieniem spoin poziomych i pionowych. Niemniej jednak zastosowanie nadprożowej belki prefabrykowanej jest najwygodniejsze, bo nie są potrzebne szalunki i podparcie montażowe. Gdy otwory w ścianach mają większą szerokość, to rozwiązanie zawsze powinno być dobrane przez projektanta. Autor: T. Rybarczyk Nadproża w ścianach działowych z ceramiki Oddylatowanie od elementów konstrukcji Ściany działowe nie powinny być obciążone innymi elementami konstrukcji budynku, ponieważ może to powodować uszkodzenie przegród nieprzystosowanych do przeniesienia obciążeń. Ponadto nie ujmuje się ich w projektach jako elementów konstrukcyjnych, więc mogą zaburzać, a nawet zmieniać schemat przekazywania obciążeń, co w ekstremalnych przypadkach może być niebezpieczne. Dlatego należy je oddylatować od stropów i innych elementów występujących nad nimi (np. więźby dachowej). Autor: T. Rybarczyk Szszelina dylatacyjna pomiędzy ścianą działową a stropem Wówczas pomiędzy ścianami działowymi a stropem powinno się zostawić przerwę o szerokości 2–3 cm. Umożliwi to odkształcenia elementów konstrukcyjnych, by przypadkiem nie dociążyły ściany działowej. Szczelinę tę należy wypełnić trwale plastycznym materiałem, np. specjalistyczną pianą (np. Soudal Flexifoam). Nie powinna to być zwykła pianka montażowa, bo po związaniu nie jest odkształcalna. Do wypełnienia szczeliny można też użyć wełny mineralnej, ale to jest trudniejsze do wykonania. Jeśli w płaszczyźnie ściany występują np. drewniane słupy więźby dachowej, to również powinny one być oddylatowane od ściany działowej za pomocą szczeliny 1–2 cm, wypełnionej trwale plastyczną pianą poliuretanową lub wełną mineralną. Podsumowanie Ściany działowe to elementy budynku, które nie mają istotnego wpływu na bezpieczeństwo konstrukcji, dlatego przy projektowaniu i wykonawstwie poświęca się im niewiele uwagi. Najczęściej ich znaczenie można dostrzec dopiero podczas użytkowania obiektu. Wówczas zaniedbania mogą się uwidaczniać, sprawiając użytkownikom problemy związane głównie z rysoodpornością i sztywnością ścian. Dlatego tak ważne jest wybranie właściwych wyrobów oraz dopilnowanie wszystkich zaleceń wykonawczych istotnych dla danej technologii i materiałów. mgr inż. Tomasz Rybarczyk 6ftba.
  • hymfde8ojo.pages.dev/40
  • hymfde8ojo.pages.dev/175
  • hymfde8ojo.pages.dev/223
  • hymfde8ojo.pages.dev/137
  • hymfde8ojo.pages.dev/36
  • hymfde8ojo.pages.dev/366
  • hymfde8ojo.pages.dev/392
  • hymfde8ojo.pages.dev/95
  • hymfde8ojo.pages.dev/38
  • grubość stropu w budynku wielorodzinnym